Delam baraye diruz hay salam tang shode ast shadide shadid.
Delam baraye lahze hay bi bahane tang shode... Sha...D...d.
Delam baraye khande hay bi dalilo mantegh... Labkhand hay bedune tafakore riyazi... Mohabat hay bi estedlal... Baraye... Baraye... Tang shode... Sha... ... ...d.
**
Delam baraye baran hay bi ejaze, sheer hay sepide por rang(!) harf hay dust dashte shodan tang shode...
***
Rasti!!!!
Delam baraye to... Kheyli ... tang nashode ast aslan !
Tik tak...chand lahze az zendgi man be shenidane tik tak saate divari migzare va man shaki az seday tik taki hastam ke be vaqte khab va B moghe tavajohe man ro be khodesh jalb karde! Kari nemitunam bokonam! Hamchenan in lahze jash ro be lahzehy baadi mide va hamintor lahze ha motevaled mishan va miravand! Yade lahzehay az zendgi miuoftam ke delam mikhaste jeloy tak tak in tik tak ha ro begiram va zaman sabet bemone va man tuy khoshi va shadi, abadi besham! Ama aghrabe ha faqat behem dahn kaji kardand va raftand!
Yade lahzehay az zendgi miyoftam ke mikhastam tak take in tik tak ha ro hol bedam ke zudtar berand balke nafase tazei bekesham va tuy fazaye khafaqan avare naomidi va ghose nafas kam nayaram!
Lahze hay az zendgi hastan ke tahamole yk lahze ham neshini ba onharo ham nadarim va mikhahim zud zud dast az saremon bar darand va beravand va kheyli kheyli lahzehay hastand ke ba koli eshtiyaq va zogh mikhahim baray hamishe pishe khodemun negaheshun darim vali...lahzehay zendgi be khaste man ya to, be sharayte gham ya shadi ke dar onha ghote var hastim taqir nemikonand, kond nemishavand, tond nemishavand. Faqat miyayand va miravand, be hamon ghanune hamishegiy yk saniyei! Pas dge nemikham saniye hay zendgi ro tu dastam negah daram ya bekham ke foteshun konam ke zudi beran! Faqat ruye moje lahzehay zendgi savar misham va har lahzei ke migzare dust misham. In zendgiy mane. Ba tik tak nemijangam ke boro ya bemun. Faqat raha va azad dar gozare zaman, tajrobe mikonam, hes mikonam, yad migiram, mikhandam, ashk mirizam va... Zendgi mikonam. Lahzehay zendgi har anche ra ke bayad be man midahand.
When one door of happiness closes,another opens, But we often look so long at the closed door,that we do not see the one which has been opened for us!
سلامتی رفیقی که اسم ماگوشه ی موبایلش خاک میخوره
آدم هایی از دنیای بهتر***مثل همکلاسی ای که همیشه موقع دست دادن خداحافظی،آن لحظه قبل از رها کردن دست،با نوک انگشت هاش به دست هایت یک فشار کوچک می دهد،راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید:روز خوبی داشته باشی،آدمهایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان می شوی،دستپاچه رو برنمی گردانند، لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند.آدمهایی که حواسشان به بچه های خسته توی مترو هست،به آنها جا می دهند گاهی بغلشان می کنند،دوستهایی که بدون مناسبت کادو می خرند،مثلأ می گویند این شال پشت ویترین انگار مال تو بود.یا گاهی دفتر یادداشتی،نشان کتابی،آدمهایی که از سر چهار راه نرگس نوبرانه می خرند و با گل می روند خانه،آدمهای اس ام اس آخر شب،که یادشان نمی رود گاهی قبل از خواب،به دوستشان یادآوری کنند که چه عزیزند،حتی اگر با آنها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی،آدم های که حواسشان به گربه ها هست،به پرنده ها هست،آدم های که اگر توی کلاس تاز وارد باشی زود صندلی کنارشان را به لبخند تعارف می کنند که احساس غریبی نکنی،آدم های که خنده را دریع نمی کنند،همین آدمها،دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی...
Happy birth day paryananazi
hal kon aval az hame tabrik goftam
Happy birth day paryananazi
hal kon aval az hame tabrik goftam
salam parya ye pm behet dade budam tu inbowet khundish?
parya jun be dalile feshordegi emtehana motmaen nistam ke betunam ruze ghable tavalodet biyam behet tabrik begam pas alan migam tavalodet mobarak aziz.
koja davatim? To site mikhay jashn begiri jigar? Pishapish tavalodet ro behet tabrik migam.age un ruz ham saadat peyda kardim baz ham behet tabrik migam.
Ajab kalaki hasti TO !
Az alan gofti ke tu fkre kado bashim barat!?!
ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺗﺼﻨﯿﻒ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﺭﻭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻣﺎﺣﺪﺍﻗﻞ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺧﻮﻧﺪﯾﻢ ﻭ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ.ﺷﻌﺮﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺍﺯ ﻣﻬﺮﺩﺍﺩ ﺍﻭﺳﺘﺎ :ﻭﻓﺎ ﻧﻜﺮﺩﻱ ﻭ ﻛﺮﺩﻡ، ﺧﻄﺎ ﻧﺪﻳﺪﻱ ﻭ ﺩﻳﺪﻡﺷﻜﺴﺘﻲ ﻭ ﻧﺸﻜﺴﺘﻢ، ﺑُﺮﻳﺪﻱ ﻭ ﻧﺒﺮﻳﺪﻡﺍﮔﺮ ﺯ ﺧﻠﻖ ﻣﻼﻣﺖ، ﻭ ﮔﺮ ﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﻧﺪﺍﻣﺖﻛﺸﻴﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻛﺸﻴﺪﻡ، ﺷﻨﻴﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺷﻨﻴﺪﻡﻛﻲ ﺍﻡ، ﺷﻜﻮﻓﻪ ﺍﺷﻜﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﻱ ﺗﻮ ﻫﺮﺷﺐﺯ ﭼﺸﻢ ﻧﺎﻟﻪ ﺷﻜﻔﺘﻢ، ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺷﻜﻮﻩ ﺩﻭﻳﺪﻡﻣﺮﺍ ﻧﺼﻴﺐ ﻏﻢ ﺁﻣﺪ، ﺑﻪ ﺷﺎﺩﻱ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ، ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ ﮔﺰﻳﺪﻡﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺧﻨﺪﻩ ﻧﻜﺮﺩﻱ، ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺳﻴﺎﻫﻢﭼﻮ ﺑﺨﺖ ﺟﻠﻮﻩ ﻧﻜﺮﺩﻱ، ﻣﮕﺮ ﺯ ﻣﻮﻱ ﺳﭙﻴﺪﻡﺑﺠﺰ ﻭﻓﺎ ﻭ ﻋﻨﺎﻳﺖ، ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢﻧﺪﺍﻣﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﺒﺮﺩﻡ، ﻣﻼﻣﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﺪﻳﺪﻡﻧﺒﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﺰﻱ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻪ ﺑﺎﺭ ﻏﻢ ﺩﻝﺯ ﺩﺳﺖ ﺷﻜﻮﻩ ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﺑﺪﻭﺵ ﻧﺎﻟﻪ ﻛﺸﻴﺪﻡﺟﻮﺍﻧﻲ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺳﻤﻨﺪ ﺷﺘﺎﺏ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﻲﭼﻮ ﮔﺮﺩ ﺩﺭ ﻗﺪﻡ ﺍﻭ، ﺩﻭﻳﺪﻡ ﻭ ﻧﺮﺳﻴﺪﻡﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺑﺨﺖ ﺯ ﺩﻳﺪﻩ، ﺯ ﭼﻬﺮ ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻭﻥﮔﻬﻲ ﭼﻮ ﺍﺷﻚ ﻧﺸﺴﺘﻢ، ﮔﻬﻲ ﭼﻮ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﻳﺪﻡﻭﻓﺎ ﻧﻜﺮﺩﻱ ﻭ ﻛﺮﺩﻡ، ﺑﺴﺮ ﻧﺒﺮﺩﻱ ﻭ ﺑﺮﺩﻡﺛﺒﺎﺕ ﻋﻬﺪ ﻣﺮﺍ ﺩﻳﺪﻱ ﺍﻱ ﻓﺮﻭﻍ ﺍﻣﻴﺪﻡ؟ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺩﻭﺭﻩﯼ ﭘﯿﺶ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩﻫﺴﺘﻨﺪ ﺷﻨﯿﺪﻡﻣﻬﺮﺩﺍﺩ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺷﺪﻩﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ.ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﺩﺭﺑﺎﺭ ﺷﺎﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪﺷﺎﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝﻣﯽ ﺩﻫﺪ.ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺑﺎﺧﺒﺮﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮﯼ ﮐﻪ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﺎﻣﺰﺩﺵ ﻧﺸﻮﺩ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻋﻘﯿﺪﻩﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺰﺩﺵ ﺗﻐﯿﯿﺮﺩﻫﻨﺪ .ﻭﻟﯽ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻥﻧﺎﻣﺰﺩﯼ ﻭ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ .ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﻬﺮﺩﺍﺩ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ، ﻧﺎﻣﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﻫﺪﯾﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺑﻮﺩﻩ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﺧﻮﺩﺭﻭﯼ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ...ﻣﻬﺮﺩﺍﺩ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﻣﺎﻩ ﻫﺎ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ﺷﺪﻩ ﻭﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺳﺎﮐﺖ ﻭ ﮐﻢ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺷﻮﺩ.ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺍﻧﻘﻼﺏ ، ﻭﻗﺘﯽ ﺷﺎﻩ ﺍﺯﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ، ﺯﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﻓﺮﺡ ،ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﯼ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﺰﺩ ﺍﻭﺳﺘﺎﺑﻪ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ .ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ، ﻧﺎﻣﺰﺩ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻋﺸﻖﺩﯾﺮﯾﻦ ﺧﻮﺩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺩﭼﺎﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ .ﻭ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﻬﺮﺩﺍﺩ ﺍﻭﺳﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﺪ.ﺍﻭﺳﺘﺎ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﺍﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍﻣﯽ ﺳﺮﺍﯾﺪ
ﯾﮑﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺍﻭ ﻫـــﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﯾﮑﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ،ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺍﻭ ﻫـــــــﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﻧﮕﺎﻫــــﺶ ﻣﯽ ﮐﻨــــــﻢ،ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺨـــﻮﺍﻧﺪ ﺭﺍﺯ ﭘﻨﻬـــــــﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳــــــــﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻭ ﺻﺪ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻭ ﺻﺪ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫـــــــﺮﮔﺰ ﻧﮕﺎﻫـــــــﻢ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺮﮒ ﮔﻞ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﻣﻦ،ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺍﻭ ﮔﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻟﻒ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺁﻭﯾﺨﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﻨﺪﺍﻧﺪ ﺷﺒﺎﻧﮕﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﯼ ﻣﻬﺘﺎﺏ:ﺳﺮ ﺭﺍﻫــــــﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺍﻭ ﺳﻼﻡ ﻣﻦ ﺭﺳﺎﻥ ﻭ ﮔﻮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﭼﻮﻥ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺑﺴـــــــــﺘﺮﺵ ﻟﻐﺰﯾﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺑﺮﻩ ﺳﯿﺎﻩ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﻪ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ ﺻﺒﺎ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ:ﺻﺒﺎ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻧﺖ ﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻟﺪﺍﺭﻡ،ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻭ ﺻﺪ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺯ ﺍﺑﺮﻩ ﺗﯿﺮﻩ ﺟﺮﻗﯽ ﺟﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺻﺪ ﺭﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﺭﻩ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ ﮐﻨﻮﻥ ﻭﺍﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻫــــــﺮ ﺟﺎ ﺩﮔﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮐﻨـــــــﻢ ﻧﺠﻮﺍ ﯾﮑﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺍﻭ ﻫــــــﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧد
ﺧﺪﺍﯾﺎ،ﺣﮑﻤﺖ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﻦ، ﺗﺎ ﺩﺭﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺴﻮﯾﻢ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﯽ،ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﻧﺒﻨﺪﻡ،ﻭ ﺩﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﻢ ﻣﯿﺒﻨﺪﯼ،ﺑﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻧﮕﺸﺎﯾﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺖ ﺑﺴﭙﺎﺭ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﯿﺎﯾﺶ ﺧﻮﯾﺶ، ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﺒﺮﻧﺪ ﺧﺪﺍ ﮔﻮﯾﺪ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺯﯾﺒﺎﯾﻢ،ﺗﻮ ﺍﯼ ﻭﺍﻻﺗﺮﯾﻦ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺩﻧﯿﺎﯾﻢ،ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻦ،ﯾﮏ ﻗﺪﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺗﻤﺎﻡ ﮔﺎﻣﻬﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ
Akh ke cheghad TO khobi !