şiir/garip bir zar
köşeli olanları zaptetmişti oyunları,
oyuncular kesin sonuçlar beklerdi,
her sayının, her değerin bir sınırı olmalıydı,
farklı bir açısı, ayıran bir köşesi,
böylece kesinlik verirdi bakana,
böylece oyun sonlanırdı şansla.
Ama bir tanesi vardı,
Köşesiz ve yuvarlak,
Sayıların, değerlerin sınırlarla ayrılmadığı,
Sonuçların asla kesin olmadığı,
Bir tanesi vardı,
Atıldığında kolay durmaz,
Dursa da bakan bir sonuca varamaz,
Oyunlardan dışladı oyuncular onu,
Çünkü, oyun bitmez olurdu,
Çünkü, kazanan ve kaybeden olmalıydı.
Oysa o, kazanan ve kaybeden istemezdi,
Sınırları yoktu, kesin kuralları yoktu,
Sonsuz bir oyun için yaratılmıştı,
Bitmeyen ve kazananı olmayan.
Ve yuvarlanıp gitmesi için dünya gibi…